Dit keer ben ik het echt zat

Hier zit ik dan weer. Mijn vingers zoekend naar toetsen, mijn hoofd naar woorden en mijn wezen naar zin. Hoe vaak heb ik zo al niet gezeten, volledig verloren. Het oude afgedaan en het nieuwe nog nergens te bekennen. Klaar voor mijn droomleven; ik heb alles toch voorbereid? Waarom duurt het zo lang? Oke, nog beter mijn best doen, langer naar binnen, nog meer geduld. 
Maar nee, nu heb ik het door. Mijn rondjes, mijn valkuilen. Mijn uitdagend zielencontract. Dit keer gaat het me lukken, nu ben ik het zat.

Ik zal jullie even kort mee nemen in wat er verandert is en waar ik naar toe wil. Stephen en ik zijn niet meer een stel.